«Ο φόνος της Έλινορ Πόουπ»Χ.Κάτνερ Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2020 σελ.211

Μι ασκοτεινή βραδυά ,σε ένα δρόμο την Μάρκετ Στριτ ,του Σαν Φρανσίσκο ,κοντά ε ένα πάρκο, που είχε σκεπάσει η ομίχλη, δολοφονείται η Έλινορ Πόουπ ,με ένα δυνατό χτύπημα το κεφάλι. Αυτός που της έσπασε το κεφάλι με μια πέτρα, της πήρε την τσάντα και τα κοσμήματα .Το κίνητρο σύμφωνα με την αστυνομία είναι η ληστεία. Ήταν όμως έτσι ή ήταν μια δολοφονία για άλλους άγνωστους λόγους ;

Ο Μάικλ Γκρέι δεν είναι εκπαιδευμένος σε αστυνομική δουλειά .Είναι ψυχίατρος , όχι ντέτεκτιβ.Η δουλειά του ήταν να θεραπεύει. Δεν μπορούσε να δικάζει. Επιχειρεί να εξιχνιάσει μυστηριώδεις φόνους περισσότερο με ψυχολογικές και λιγότερο με αστυνομικές μεθόδους. Μπορούσε όμως να βοηθάει τους ασθενείς του να ανακαλύπτουν την αλήθεια.

Ο Μάικλ Γκρέι αναλαμβάνει να ψυχαναλύσει τον τριαντατετράχρονο διαφημιστή Χάουαρντ Ντιουν , ο οποίος θποστηρίζει ότι έφταιγε για το θάνατο της νύφης του, Έλινορ Πόουπ , γιατί εκείνο τον βράδυ δεν την συνόδευσε στο σπίτι της .Ο Χάουαρντ είναι ψυχωσικός ,όχι ψυχοπαθής ,για να κλειστεί σε ψυχολογική-νευρολογική κλινική, όπως τον απειλούσε η σύζυγός του Μάιρη Ντιουν και ο αδελφός της Σαμ Πόουπ . Με την ψυχανάλυση η κατάστασή του καλυτερεύει. Ο Γκρέι προσπαθεί να του αποσπάσει λεπτομέρειες ,που θα τον οδηγήσει πολύ γρήγορα στις πληροφορίες ,που θα χρειαζόταν ,όταν ο Ντιουν θα αντιμετώπιζε τελικά τα δαιμόνια ,που ήταν θαμμένα μέσα του. Υπήρχε ένα βασικό μυστικό στον Ντιουν ,που δεν μπορούσε να ανακαλύψει ο Γκρέι. Εκείνο που περιέπλεκε την κατάσταση , ήταν το γεγονός ότι ο Χάουαρντ Ντιουν ήθελε να τιμωρηθεί. Ξανά και ξανά προσπαθούσε να εξιλεωθεί για κάποια κρυμμένη ενοχή από την οποία υπέφερε…

Όταν οι δολοφονίες γίνονται τρεις ,ο αστυνόμος Χάρι Ζούκερ ζητάει την βοήθεια του ψυχιάτρου Γκρέι. Διαφωνούν όμως ως προς το ποιος είναι ο δολοφόνος.Όλη η υπόθεση βασίζεται σε ψυχολογικά πρότυπα, σύμφωνα με τον Γκρέι.

Όλοι σχεδόν οι εμπλεκόμενοι (Μόρις Χόιλ –οικονομικός διευθυντής στην επιχείρησητων εστιατορίων, του Σαμ Πόουπ, Σαμ Πόουπ, Μαίρη Ντιουν, Άρνολντ Φάραγκουτ, Χάουαρντ Ντιουν, Μπρους Όλιβερ-παιδί για τα θελήματα και δολοφόνος , Κάρολ Γουέμπστερ-ιδιοκτήτρια του καζίνου Λα Νότσε, μια θηλυκή γκάνγκστερ) είχαν κίνητρο να σκοτώσουν την Έλινορ Πόουπ .Η Έλινορ ήταν ένα τυπικό θύμα. Το αρχέτυπο της femme fatale , που οδηγεί τους άντρες στην καταστροφή .Η Έλινορ είχε σχέσεις με άλλους άντρες και επίσης έπαιζε πολλά χρήματα στο καζίνο Λα Νότσε. Ήταν θεοκόμματος , ξενοκοιμόταν και ήταν είκοσι χρόνια μικρότερη από τον άντρα της. Της άρεσε η διασκέδαση και ο τζόγος. Ο σύζυγος της Έλινορ , Σαμ Πόουπ ,γνώριζε για τις παράνομες ερωτικές σχέσεις της γυναίκας του , αλλά όλα τα υπέμενε, γιατί την αγαπούσε.Επίσης ο Σαμ Πόουπ πρόσεχε την αδελφή του την Μάιρη Ντιουν ,που ήταν παντρεμένη με τον Χάουαρντ Ντιουν , αλλά η Μαίρη ,είχε ερωτική σχέση με τον Άρνολντ Φάραγκουτ. Ο Χάουαρντ Ντιουν είχε και αυτός ερωτικές σχέσεις με την Έλινορ Πόουπ την γυναίκα του κουνιάδου του .Αλλά η Έλινορ τον εκβίαζε ότι θα το έλεγε στη σύζυγό του την Μαίρη Ντιουν και του ζητούσε συνεχώς χρήματα ,για να τα παίξει στον τζόγο.

Ποιός ήταν ο Τζέκιλ και Χάιντ ;

Ποιός έπασχε από το οιδιπόδειο σύμπλεγμα ;

Ήταν πολλοί οι δολοφόνοι ή ένας ;

Τι κίνητρα είχε ο δολοφόνος ή οι δολοφόνοι ;

Θα βρει ο ψυχαναλυτής Μάικλ Γκρέι το κλειδί της αλήθειας ;

Ομολογία και τιμωρία .

Έγκλημα και τιμωρία.

Ενοχή και τιμωρία.

Αμαρτία και εξιλέωση.

Πλούσια αστυνομική δράση και μυστήριο .Ψυχολογικές πληγές που έχουν μείνει ανοιχτές και κακοφορμίζουν θα καυτηριαστούν αναγκαστικά. Πλούσια ψυχολογική ενδοσκόπηση όλων των υποψήφιων δολοφόνων από τον ψυχίατρο Μάικλ Γκρέι. Θα σκαλίσει τα θαμμένα μυστικά, για να βρεθεί ο ένοχος και να επέλθει η τιμωρία και η εξιλέωση.

Διαβάστε το.

Ο Χένρι Κάτνερ γεννήθηκε στο Λος Άντζελες το 1915. Συμμετείχε με άλλους συγγραφείς της γοτθικής λογοτεχνίας του φανταστικού στον «Κύκλο Λάβκραφτ», όπου και γνωρίστηκε με τη συγγραφέα και μετέπειτα σύζυγό του C. L. Moore. Μαζί συνέγραψαν δεκάδες διηγήματα, νουβέλες και σενάρια για το Χόλυγουντ, χρησιμοποιώντας, εκτός από τα πραγματικά τους ονόματα, δεκαεπτά λογοτεχνικά ψευδώνυμα. Μετά από ένα πανεπιστημιακό πτυχίο ψυχολογίας, ο Κάτνερ ξεκίνησε μεταπτυχιακή ειδίκευση για κλινικός ψυχολόγος, όταν ένα αιφνίδιο καρδιακό επεισόδιο απέβη μοιραίο γι’ αυτόν το 1958. Το τεράστιο έργο που άφησε πίσω του επηρέασε σημαντικούς μεταγενέστερους συγγραφείς όπως ο Roger Zelazny, ο Ray Bradbury και ο William S. Burroughs, ενώ έξι ιστορίες του έγιναν ταινίες (πιο πρόσφατη: The Last Mimzy, New Line Cinema, 2007).

Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς

Με τον Henry Kuttner (1915-1958) έχω μια περίεργη αναγνωστική σχέση. Μέχρι που έφτασε στα χέρια μου το «Ο φόνος της Έλινορ Πόουπ» θεωρούσα ότι δεν έχω διαβάσει τίποτα δικό του και με περιέργεια ξεκίνησα να διαβάζω μία αστυνομική ιστορία. Αργότερα όταν τελείωσα το βιβλίο και αναζήτησα κάποια βιογραφικά του στοιχεία, διαπίστωσα ότι είχα διαβάσει πολλά δικά του διηγήματα και μυθιστορήματα αλλά όχι με το όνομά του. Ο Kuttner είναι πολυγραφότατος και έχει γράψει έναν τεράστιο αριθμό διηγημάτων, μυθιστορημάτων, σεναρίων του φανταστικού σε συνεργασία με την σύζυγό του την C.L. Moore (1911-1987) και κάτω από ένα πλήθος λογοτεχνικά ψευδώνυμα. Η περίοδος της ακμής του (τους) είναι οι δεκαετίες του ‘40 ως και τα μέσα του ‘50 και δημοσιεύουν ασταμάτητα ως επί το πλείστον στην pulp εκδοτική σκηνή της Αμερικής. Τόσο αυτός όσο και η Moore ήταν φίλοι και θαυμαστές του Howard Phillips Lovecraft (1890 – 1937) και συνεισέφεραν και οι ίδιοι στη συνέχεια του Μύθου των Κθούλου. Μερικά από αυτά τα διηγήματα έτυχε να τα έχω διαβάσει και μάλιστα ένα από τα αγαπημένα μου είναι το «Χόρευαν τα Μπορογκόβια»* (1943). Ο «Φόνος της Έλινορ Πόουπ» είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με ένα κλειστό whodunnit σύμπαν. Η Έλινορ Πόουπ δολοφονείται μόλις στη δεύτερη σελίδα και τον δολοφόνο καλείται να ανακαλύψει και παράλληλα να βοηθήσει την αστυνομία ένας ψυχαναλυτής, ο Μάικλ Γκρέι. Η υπόθεση έχει συνεχείς ανατροπές και η κλιμακούμενη ένταση δίνει ένα ρυθμό εν αναμονή της λύσης. Στο σημείο αυτό θα ήταν σκόπιμο να αναφέρω ότι τόσο ο Kuttner όσο και η Moore σπούδασαν ψυχολογία και ψυχανάλυση. Επίσης είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το 1956 οι ψυχαναλυτικές μέθοδοι και η ερμηνεία συμπεριφοράς με αναφορές σε προγενέστερα τραύματα, σύμφωνα με τις αρχές των μεγάλων ψυχολόγων, κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος. Ο Μάικλ Γκρέι, λοιπόν, είναι ένα είδος πρώιμου αστυνομικού profiler. Αξιοποιεί τις ψυχαναλυτικές μεθόδους για να καταλήξει στον δολοφόνο και να λύσει το μυστήριο. Υπό αυτό το πρίσμα υιοθετείται μια τελείως πρωτοποριακή και μοντέρνα, ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα, μέθοδος αποκάλυψης του δολοφόνου. Στους λάτρεις της «αιματηρής δολοφονίας» το βιβλίο θα μοιάσει αργό και άνευρο. Πουθενά ο αναγνώστης δεν θα συναντήσει ποτάμια αίματος και δεν θα καθηλωθεί από ανεξήγητο φόβο. Άλλωστε δεν ενδιαφέρει τον ίδιο τον συγγραφέα να δώσει ένα σκληρό νουάρ με εκρήξεις σπλάτερ. Είναι εμφανής η πρόθεσή του να στρέψει την προσοχή του αναγνώστη στην έρευνα και την ανάλυση των ηρώων και των πράξεων των χαρακτήρων που λαμβάνουν μέρος στο μυθιστόρημα. Ως γνώστης της ανθρώπινης ψυχής, κατανοεί τα πιο απόκρυφα κίνητρα και ερμηνεύει με άκρως επιστημονικό τρόπο την ψυχοσύνθεσή τους. Μου άρεσε πολύ ο «Φόνος της Έλινορ Πόουπ», μου θύμισε μια άλλη εποχή αστυνομικού μυθιστορήματος. Τότε που ο αναγνώστης δεν αναλώνονταν να διαβάζει σελίδες επί σελίδων για το πόσο αίμα είδε ο ήρωας που ανακάλυψε το πτώμα και δεν υπήρχε πλεονασμός στοιχείων. Αυτό που στην αρχή μου φάνηκε λίγο … παλιακό, στο τέλος αποδείχτηκε απείρως μοντέρνο και συναρπαστικό καθώς ποντάρει σε μια πιο εσωτερική ανάλυση των γεγονότων. Σας το προτείνω με θέρμη και είναι σίγουρο ότι θα αναζητήσω τόσο και τα υπόλοιπα (μόλις 4) αστυνομικά του Kuttner με ήρωα τον Γκρέι (καμία σχέση με τον γνωστό), όσο και τα υπόλοιπα βιβλία μυστηρίου της πολύ χαριτωμένης σειράς Μαύρη Γάτα των εκδόσεων Αλεξάνδρεια. * Αγγλικός τίτλος: "Mimsy Were the Borogoves" (1943). Περισσότερα στο link εδώ: ⬇️⬇️⬇️ https://vivliografika.blogspot.com/2020/09/Kuttnerflessa.html